Wat betekent hersenactiviteit?
Om deze vraag te kunnen beantwoorden, moeten we eerst vaststellen wat hersenen eigenlijk zijn. De hersenen zijn het deel van het centrale zenuwstelsel dat zich in het hoofd bevindt - dit is tenminste het geval bij gewervelde dieren, waaronder de mens. Volgens de huidige kennis worden de meeste dingen in het menselijk lichaam bestuurd vanuit de hersenen. Dit gebeurt via neuronen of zenuwcellen die onderling sterk verbonden zijn. Eenvoudig gezegd zijn denken, waarnemen, voelen, handelen, bewegen, reageren enz. impulsen die plaatsvinden tussen deze neuronen en informatie die wordt doorgegeven.
Omdat een menselijk brein uit ongeveer 100 miljard neuronen bestaat, vindt er een levendige communicatie plaats die hersenactiviteit wordt genoemd. Er gaat voortdurend informatie heen en weer in de hersenen. Zelfs als we slapen, is er verbazingwekkende hersenactiviteit. Wetenschappers kunnen deze activiteit visualiseren met behulp van eenEEG (elektro-encefalografie). De spanningsfluctuaties in de hersenen worden gemeten en geregistreerd.
Hoe meet je hersenactiviteit?
Om hersenactiviteit te kunnen meten met behulp van een EEG, plaatst een wetenschapper, onderzoeker of arts elektroden op het hoofd van de proefpersoon (individueel of als kapje), afhankelijk van de reden voor het onderzoek. De spanningsfluctuaties die optreden in verschillende toestanden en tijdens verschillende activiteiten in de hersenen of tussen de neuronen leiden ook tot spanningsverschillen op de hoofdhuid en dus tussen de elektroden. De frequentie en intensiteit van deze spanningsfluctuaties kunnen gevisualiseerd worden met curven op een computerscherm.
Waarom hersenactiviteit meten?
Hersenactiviteit wordt om zeer verschillende redenen gemeten: om algemene onderzoeksredenen, om medische redenen zoals een vermoede ziekte, maar ook om inzicht te krijgen in slaapstoornissen, die met behulp van een meting beter geanalyseerd kunnen worden. Afhankelijk van de resultaten van een EEG kan het zinvol zijn om verder onderzoek te doen met een zogenaamde functionele magnetische resonantie beeldvorming. Dit is een tomografie van de hersenen of delen van de hersenen.
Functional magnetic resonance imaging wordt vaker gebruikt in onderzoeken naar herhaalde stimuli. Een herhaalde stimulus betekent dat proefpersonen reageren op bepaalde omstandigheden of bepaalde taken oplossen en handelingen moeten uitvoeren als reactie op een vooraf gedefinieerd resultaat (bijvoorbeeld "Druk op knop A als je object B ziet"). De geregistreerde gegevens kunnen worden vergeleken met de resultaten van een andere taak of met de gegevens van een rustfase waarin geen taken moeten worden opgelost.
Hersenactiviteit heeft ook veel te maken met een goede bloedtoevoer naar de hersenen. Als een lichaam of hersenen actief zijn, kan dit een positief effect hebben op de bloedtoevoer naar de hersenen. Het meten van hersenactiviteit kan daarom worden gebruikt om de toestand van de bloedsomloop en mentale fitheid van een brein te bepalen. Als de hersenen goed doorbloed zijn, leidt dit ook tot spanningsveranderingen tussen de neuronen, die gemeten kunnen worden met een EEG. Hersentomografie kan ook heel duidelijk laten zien welke delen van de hersenen beter of minder goed doorbloed zijn tijdens rust of actieve fases.
Beweging en hersenactiviteit
Het is in ieder geval duidelijk dat beweging de hersenactiviteit positief ondersteunt. Verschillende studies en onderzoeken hebben aangetoond dat dynamisch of actief zitten - zoals op een Aeris Swopper - een betere doorbloeding van de hersenen bevordert, wat resulteert in een hogere hersenactiviteit. Dit resulteert in betere concentratie en prestaties.
